Αθήνα, 7 Ιανουαρίου 2015
Elmar Brok προς ΔΑΚΕ Ι.Τ.:
Δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη οι κοινωνικές επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα
Κοινή θέση των Ευρωπαϊκών Χριστιανοδημοκρατικών Συνδικάτων για το σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου στην Ελλάδα
Σε απάντησή του στην από 10/12/2014 επιστολή της ΔΑΚΕ Ι.Τ. με τίτλο «Αντίδραση στις νέες παράλογες απαιτήσεις της Τρόικα», ο Elmar Brok, Γερμανός Ευρωβουλευτής, Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ε.Κ. και Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Χριστιανοδημοκρατικών Συνδικάτων (EUCDW), υπογράμμισε ότι οποιοδήποτε Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι σύμφωνο με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου και σε διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους επισημαίνοντας παράλληλα την έλλειψη κοινωνικού διαλόγου ως βασικό στοιχείο αποδυνάμωσης της κοινωνικής δικαιοσύνης στις εργασιακές σχέσεις, στη φορολογία και τις συντάξεις.
Ταυτόχρονα, τόνισε την ανάγκη ενίσχυσης της “Κοινωνικής Ευρώπης” σε χώρες όπως η Ελλάδα που δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη ο κοινωνικός αντίκτυπος των προωθούμενων μεταρρυθμίσεων.
Ο κ. E. Brok αφού ευχαρίστησε προσωπικά τον Πρόεδρο της ΔΑΚΕ Ι.Τ. και Γεν. Γραμματέα της ΓΣΕΕ κ. Ν. Κιουτσούκη για τη λεπτομερή ενημέρωση επί των Ελληνικών Ζητημάτων, εισηγήθηκε, με άξονα τις προτάσεις της ΔΑΚΕ Ι.Τ., την υιοθέτηση μιας κοινής θέσης της EUCDW αναφορικά με την ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Πολιτικής και ειδικότερα το σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου και του Κοινωνικού Διαλόγου στην Ελλάδα.
Η κοινή αυτή θέση θα αποφασισθεί στο προσεχές Προεδρείο του EUCDW στην Αθήνα μαζί με τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί προκειμένου να επικοινωνηθεί και να στηριχθεί στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και στους ευρύτερα ενδιαφερόμενους φορείς.
Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. με μοναδικό γνώμονα το εθνικό και κοινωνικό συμφέρον συνεχίζει τον υπεύθυνο αγώνα της, με πρωτοβουλίες εντός και εκτός συνόρων, ώστε να αναδειχθούν οι πραγματικές διαστάσεις της κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, οι αιτίες που την κρατούν καθηλωμένη χωρίς αναπτυξιακό βηματισμό, καθώς και οι πραγματικοί λόγοι που απομακρύνουν κάθε προοπτική κοινής προκοπής και ευημερίας.
Η “λύση” σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη διάλυση και δεν πρέπει να συνδέεται με την εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού. Οι “απαντήσεις” επιβάλλεται να δοθούν σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, με πολιτικές που θα είναι απόλυτα συμβατές με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και Κεκτημένο, την ευρωπαϊκή ταυτότητα και φυσιογνωμία της Πατρίδας μας.
Επισυνάπτονται:
1) Επιστολή ΔΑΚΕ Ι.Τ. στον Elmar Brok
2) Απαντητική Επιστολή Elmar Brok (EN)
3) Μεταφρασμένη Επιστολή Elmar Brok (EL)
Honourable President of the EUCDW Mr. Elmar Brok,
Dear Member of the European Parliament,
During the last five years Greece –as you well know, since you, personally, follow in detail and with particular and proved concern the developments in our country- undergoes a Strict Financial Consolidation Program, following its accession to the Financial Stabilization Mechanism, which is not a purely European structure – a fact that has further implications.
The simultaneous implementation of extreme austerity measures and adoption of internal devaluation policies which compose a mixture of the applied Program, has severe negative implications for social cohesion, the real economy and employment with productive devaluation and disinvestment on the one hand and radical lowering of the standard of living of Greek citizens by 50% -an unprecedented decrease for any European Member State in a time of peace- on the other hand as common denominators.
The depreciation of the social and productive fiber of our Country is eloquently echoed in the qualitative as well as the quantitative fluctuation of the total of the corresponding measures, with the loss of approximately 20 points within the actual convergence indicator proving the deviation from the so called “European regularity”.
Specifically and inter alia:
• The GDP shrank by 25% during 2010-2014.
• Unemployment is steadily measured around 27% with small variations. Youth unemployment (young people up to 24 years of age) exceeds 50% and long term unemployed people tend to accumulate.
• One forth (230 thousands) of enterprises that operate in Greece –mostly small and medium sized- have stopped functioning since the beginning of the crisis until today with extremely negative implications for the labor market causing thousands of jobs to be lost.
• Poverty rose significantly, with the expansion of material deprivation and extreme forms of poverty (homelessness, food precarity, energy poverty, etc), causing the widespread of social, economic and educational inequalities and social exclusion, a situation that attributes to the financial crisis a strong humane dimension.
• Severe cuts in the Social Security and Public Health system –during a period of notoriously augmented social needs- deconstruct the Welfare State which is transformed to a charity state that offers almost inaccessible low quality services, causing massive phenomena of socially uncovered people without access to health care.
Interventions with the aim to fully deregulate employment relations have led to the cut of the average wage by 21% compared to that of 2009, and in combination with heavy work related income taxation as well as major pension cuts (-40% on average) -that have been condemned by the Council of Europe- and the total failure of the internal devaluation approach regarding the fall of prices, have caused the purchasing power to take the downfall affecting accordingly internal demand and private consumption (-31% and -30% evenly).
The severe cuts in wages and pensions, high tax factors for individuals and enterprises, the augmentation of in work poverty as well as unemployment tend to worsen the already existing liquidity problem within the real economy as a result of either the denial or the hesitancy of the Bank System –even though the recapitalization process has been concluded- to grant professional loans. Even in the event that loan granting is possible, high interest rates significantly undermine the position of Greek enterprises within the European and global competition spectrum.
The enforced measures along with the confessed wrong doings of the Troika (e.g. macroeconomic estimations, false fiscal multipliers etc) in combination with the fact that there was no projection for the adoption of equivalent measures aiming at the strengthening of the economy and the relief of social pressures produced cyclical recession results that tend to ignore national particularities totally excluding our country from achieving or even pursuing anytime in the future the “EU2020” Strategy goals, because of the long term engagement to a Program that has –or needs to have- a specific duration.
The punitive and exhaustive content of the measures imposed either deviates from the European Social Model or is set at the lower acceptable limits of the European Acquis or it violates it. The blackmailing method adopted for the enforcement of the measures undermines by any means all principles of the social dialogue expanding, at the same time, the shortage of democratic legitimacy, accountability and supervisory control of the Troika that arbitrarily decides and acts, without asking for the opinion of important advisory institutions such as the EESC and the Committee of Regions and without including social indicators or a growth clause in the development and evaluation of the impact of the promoted policies, disregarding the intense criticism expressed by the ILO.
The institutional weakening of the free collective bargaining regime, the regulation adopted imposing the cut by -22% and 32%- of the minimum wage while the National Collective Bargaining was still valid, along with a general tendency to undermine any principle of collective representation and autonomy are indicative as to the nature of the practices of the Troika. The EC, the ECB and the IMF persistently continue to pursue the enhancement of competitiveness through the cut of labour unit costs, following third world examples and totally disregarding the European dogma that opposes this kind of practices as expressed in the Lisbon Treaty.
This catastrophic rationale that is placed in the centre of internal devaluation functions in a totally deregulating way for the labour market creating an environment receptive to legitimate or silent violations of fundamental work rights, rising undeclared work phenomena and unjust wage cuts that subsequently lead to the undermining of the adequacy and sustainability of Social Security Systems, as there is a direct connection between unemployment, lower social contributions and the funding gap of the social security system.
The shrinkage of the Greek household income has inflated the private debt crisis that poses a steady and constant threat to the foundations of the Greek society. The so call red loans (that cannot be repaid) –they have been granted under totally different circumstances- reach almost 30% highlighting the rising foreclosure and auction risks, while the risk of homelessness and evictions grows dangerously, undermining the fundamental human right to housing.
After 5 years, any fiscal development with a positive trend is unfortunately disproportionate to the intensity of the sacrifice made by the majority of the Greek people, and sadly any suggestions for necessary structural reforms made by the social partners are dismissed by the Troika that chooses to ignore any distortions like tax and social contribution evasion from “its agenda” and thus failing to propose any appropriate solutions.
This way Troika appears to be a receiver of orders posed by an economic oligarchy and a servant of certain economic interest groups that not only fails to facilitate the Greek exit from the crisis but on the contrary undermines the country’s European identity, European cohesion and solidarity.
Even these positive developments, like the fable growth trend that was registered during the second trimester of 2014, are threatened by the inflexible position adopted by the Troika that stimulates a new cycle of dispute concerning the course of the Greek economy, cultivating an aura of financial insecurity, the dogmatic persistence of the Troika for the adoption of new harsh measures, even though Greeks have been financially and socially exhausted, accompanied by extortionate demands for deconstructing reforms of democratic institutions that are not related to the financial issues of the country.
The Troika still poses the issue of non existent financial gaps on the verge of its next arrival, while at the same time threatens to postpone its coming opposing any corrective reforms, even though the Greek officials – Greek Ministers have made reassurances of the opposite. The Troika wishes to impose new measures such as:
• The introduction of new cuts in the pension system – even though the ones that have been already adopted were condemned by the Council of Europe- and new rises in low and medium level retirement age.
• Interventions in the basic Law (1246/82) governing the functioning of the Trade Union Movement, despite the fact that according to the opinion compiled by ILO experts the Law in question is fully democratic and complies with the European principles and models. One example showing the obstacles that the Troika wishes to set in this democratically sensitive area is the fact that there is an attempt to introduce a rule that a strike should only be legitimate when decided and voted by the 50% +1 of the registered members of a trade union as well as the re institution of the lock out (counter strike by the employers).
• Rises in the VAT in the Tourist sector, when it is evident that such an action could undermine the country’s upward course and will minimize public income and the GDP.
• New rises in the low VAT rates –when high priority goods and medicines have become a luxury for the majority of the Greek society- that will weaken even more the purchasing power of citizens leading to high tax evasion.
• The weakening of the protection of the main residence that is socially and humanely imperative to be reserved.
It is quite clear that the new demands made by the Troika will widen the gap between the adopted policies and the vital needs of the society and the real economy, condemning every chance for economic and social recovery.
Troika’s new demands are totally contradicting to the European Ideals and the fundamental principles of our socially liberal ideologies, since the horizontal and bulldozing character of the new measures proposed is more suitable for totalitarian regimes.
The relentless and distortive attitude of our Lenders –similar to that of 2010- proves that on the one hand the huge efforts of the Greek people are not respected and on the other hand that the achievement of certain economic goals is not recognized, while, at the same time, they try to cover their mistakes and the failure of the Program.
Fighting to escape the Troika’s new demands –which if adopted will lead our country to a new recession phase- and in case our position is accepted by the majority of the EUCDW presidium, we ask to find ways to promote, spread and communicate our arguments to the Christian democrat trade unions, to inform the EPP political parties leaders, the heads of the parliamentary delegations in the European Parliament and the Members of the European Parliament so as to build a unified front and a responsible word on behalf of all the stakeholders involved, aiming to bend the inflexible position of the Troika.
DAKE I.T., since the entrance of Greece in the FSM, has strongly supported the need to create a solely European Support Mechanism expressing its serious fears, problematic and concerns for the involvement of non European institutions.
We gravely anticipate your response and answer concerning this highly important for Greece issue affecting directly our country’s socioeconomic future, the Greek social partners and the Trade Union Movement of the Country as a whole.
Thank you in advance.
We remain at your disposal for any further queries.
Kind Regards,
Nikos Kioutsoukis
President of DAKE & Secretary General of GSEE
Member of the Presidium of EUCDW
Βρυξέλλες, 11 Δεκεμβρίου 2014
Θέμα: Απάντηση στην Επιστολή σας που παραλήφθηκε στις 10/12/2014
Αγαπητέ κε Κιουτσούκη,
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη λεπτομερή σας ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Μοιραζόμαστε τις ανησυχίες και το ενδιαφέρον σας σχετικά με την ανάγκη οικονομικής και κοινωνικής ανάκαμψη της Ευρώπης από την κρίση. Οποιοδήποτε πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα πρέπει να είναι σύμφωνο με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου και σε διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους. Χωρίς αυτό τον κοινωνικό διάλογο, η κοινωνική δικαιοσύνη στις εργασιακές σχέσεις, τη φορολογία και τις συντάξεις αποδυναμώνεται. Αυτό οδηγεί σε φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει ως προτεραιότητές της να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων στους πολίτες της εκάστοτε χώρας και στην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η EUCDW προασπίζεται και προάγει μια πιο δυναμική κοινωνική πολιτική και παρακολουθεί από κοντά αυτό το πρόγραμμα, πιο συγκεκριμένα τις εξελίξεις στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης (του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Η Επίτροπος Κοινωνικών Υποθέσεων, Δεξιοτήτων και Εργασιακής Κινητικότητας (M. Thyssen) οφείλει να διασφαλίζει:
• ότι όλες οι προτάσεις και δράσεις της Επιτροπής λαμβάνουν πλήρως υπόψη τις επιπτώσεις στην απασχόληση και τα κοινωνικά ζητήματα, και
• ότι υπάρχει μια Δίκαιη Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς.
Από κοινού με τις δραστηριότητες του Αντιπροέδρου V. Dombrovskis, υπεύθυνου για τον κοινωνικό διάλογο, θα πρέπει να συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της Κοινωνικής Ευρώπης, ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου οι μεταρρυθμίσεις σχεδιάζονται χωρίς να λαμβάνονται επαρκώς υπόψη οι κοινωνικές επιπτώσεις (κοινωνικός αντίκτυπος).
Προτείνω να προωθήσουμε την αναφορά και πρόταση της ΔΑΚΕ Ι.Τ. στην επόμενη συνάντηση του Προεδρείου της EUCDW, προκειμένου να συζητήσουμε επί της υιοθέτησης μιας κοινής θέσης σχετικά με την ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Πολιτικής, γενικότερα, και ειδικότερα στις επιλογές με στόχο το σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου και του Κοινωνικού Διαλόγου κατά την περαιτέρω εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος στην Ελλάδα. Με βάση τη δική μας θέση θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε την καλύτερη δυνατή στρατηγική, καθώς επίσης και τα εργαλεία να επικοινωνήσουμε τη θέση μας στο ΕΛΚ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα), στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και στους ευρύτερους ενδιαφερόμενους φορείς προωθώντας τη στήριξη των προτάσεών μας.
Με εκτίμηση,
Elmar Brok
Πρόεδρος του EUCDW
Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
